मान्छे!

……….

………….!

मान्छे...

मान्छे... मान्छे...

मान्छे... मान्छे... मान्छे...

तिमी! म! ऊ! हौं र...?

मान्छे.... को हो त??

ईश्वरलाई पनि थाहा छैन।

ईश्वर!

……….

………….!

ईश्वर...

ईश्वर... ईश्वर...

ईश्वर... ईश्वर... ईश्वर...

तिमी! म! ऊ! होइन र...?

ईश्वर को हो त??

विश्वासलाई थाह... छ!!

तर विश्वास कसमा छ, त??

मान्छे र ईश्वर दुवैलाई थाह छैन!!

कामुक शब्दहरू। आतङ्कित अर्थहरू!

खलखल भएर आयो

भित्रबाट दमित शब्द। फ्याली चालमा।

पालाकपुलुक हेरेर, प्याच्च थुक्यो। मुखले।

आम्मामा... औ माम्स

सरस्वती त इरोटिक देख्छु नि!

मेरो मात्र सोचाइ हो र?

बनाउनेको इच्छा हो कि!

बनाइ माग्नेको हो... तर समयसँगै भगवानहरू पनि

कमका छैनन्। जति भक्ति गऱ्यो उति भक्त हुन्छु।

पाप पखालौंको सोचभित्र बडाउछु। तुनातुना लिप्साहरू।

पहिले भन्दा आजकल

हनुमान, शिव निकै मस्कुलर देखिन्छ। याद गरेको।

र नै होला शिवरात्री, सरस्वती पूजामा

विपरित लिङ्गहरू अलसतलस हुन्छन्। फ्यानहरू।

“ऐ... तेरो बाईबल गोठमा राखिदिएको छु’ आमा फोनमा। ढुक्क बन्छे।

उसलाई पत्तो छैन आजको कुरा। कामुक शब्दहरूले। आतङ्कित अर्थ खोलिबस्छ भन्ने!

डाईनामिक दृष्टि र सक्सेसिभ वेमा।

अरे, आमा कुन देवता मान्छ। हँ?

लाजले लितिपिति हुन्छु। दुःखले फत्याकफुतुक। पसिनाले गिलित्त-गिलित्त।

पारेर एबोर्सन गरिदिन्छ। इज्जतको। फेरि बेहोराले उघारी-उघारी। गर्भ बसाइदिन्छ।

कालो अक्षरको घरमा। शब्दहरू आउडेटेड छन्।

ईश्वरको कथा।

इन्फेचुएसन जस्तै

ईश्वर तिम्रो कथा। प्रेमको।

रिमिक्स छ कथा। पात्रहरूले भोग्न परेको।

मान्छेको आस्था। तिमी वेपर्वाह छौ।

तिम्रो नाटक। विपरित लिङ्गमा।

प्रयोजनीय छ। कार्यकलाप पनि। कथानक होला अलिक फेरबदल।

प्रश्न उठ्छ। शिवलिङ्गमा अङ्गालिएकी युवती,

निउसले बिहानै बजारमा फ्लास गर्दा। कफी पिउँदै हस्बेन्ड- ‘सि डार्लिङ वाट्स दिस!’

प्याच्च बजारी हाल्छ संकुचित विचार पनि! पाप नलागोस्।

पत्नीले ईश्वरलाई ठट्टा गऱ्यो।

ईश्वर तिम्रो लिङ्ग छैन? अन्जान छु म!

सधैं ठोकी रहन्छु आफ्नै मस्तिष्क प्रश्नले।

अरे मलाई म भएर जिउन देऊ। म जसरी चाहन्छु त्यसरी

जिउन देऊ। तिम्रो कथामा म किन अल्झिरहनु। मलाई मेरै कथा लेख्नु छ।

कुनै एउटा गाउँमा। मेरो जन्म हुनु हरे। कुनै अर्को गाउँमा जानु हरे।

कसैको घरमा बस्नु हरे। उसैकी चोरीसँग प्रेम पर्नु हरे। आमाबाबाले चाल नपाउनु हरे।

काका, बहिनी, भाईले मात्र थाहा पाउनु हरे। उसकी मामाकी छोरीले भिलेन रोल गर्नु हरे। साथीहरूले चाक्लुसी गर्नु हरे। समझाउँदा नसम्झनु हरे। अनि छ महिना नपुग्दै उसको र मेरो प्रेम तोडिनु हरे। कस्तो पग्ला कथाकार। मैले धेरै चिट्ठी लेखेर पठाउनु हरे। उसले एउटै पनि उत्तर नदिनु हरे। कुनै दिन बाटोमा भेट्दा बोल्नु नसक्नु हरे। अनि पछि आफैलाई गाली गर्नु हरे। अनि फेरि दोस्रो प्रेम पर्दा उसलाई सबै भन्नु हरे। मेरो यो दोस्रो हो। पहिलेको कारण नबुझी तोडियो। ए... मेरो प्रथम, उसले पनि भन्नु हरे। बितेका कुरा छोडिदेऊ।

कति राम्रो संरचना। ईश्वरको कथा।