भद्रजनः-(
आगो बलेको गाउँमा
अनुहार जलेको मान्छे।
दुइ औँलाले लिपेर क्यान्भसमा तडपाउ
जस्तो।
रिमिक्स बुख्याचाले
मञ्चमा उभिएर ऱ्यापमा भाषण
दिँदा। गर्वले ताली दिने मेरा भद्रजन।
परम्परा सकिसके,
विकास पनि छोडिसके। ग्वार-ग्वारती
हिँडेर कुमान्छेहरू तिम्रा पाइलामा।
तिम्रा आँखाले।
तिम्रा विचारले
सुऱ्याइ ल्याउने माग। आदाबाटोमै
मातेर सुतिरहन्छ हाउडेहरू।
नमस्कारमा चिप्लेर
शब्दहरू फेरि गाउँमै लडीबुडी गर्छ।
पखालिन्छ। पखाल्छ लोकल वोद्गामा।
भतुवाहरू।
भद्रजन...
ट्याङ-ट्याङ गर्ने टाउका
गाउँमै ठोकाउछ। गजक्क पार्ने
सम्बोधनमा। तिमीलाई कुमान्छे।
आगो बलेको गाउँमा
अनुहार जलेको मान्छे।
दुइ औँलाले लिपेर क्यान्भसमा तडपाउ
जस्तो।
आर्ट ग्यालरीमा
घुमी-घुमी हेर्दा पर्यटकहरू, विश्व चर्चा होला...
No comments:
Post a Comment