रूपेशका नेपाली कविताहरू

5/20/2011

गाउँ विनिर्माण र तिमी

फेसबुकमा तिमी कति चार्मिङ’

कति सारो कामेन्ट पनि आएको...

स्टाटसको नयाँ आप्डेट्स्मा...

फ्रेन्ड्स्हरू पनि थुप्रै रहेछन्...

फेसबुक च्याटमा लेख्दैछु। ...:-) उत्तर आउँछ।

झलस्स, गाउँ याद आयो अनि ऊ पनि, प्यालप्याल

सिङान झार्दै इत्रिएको। भर्खर बैँसमा खेल्दै गरेकी।

फेरि प्रतिउत्तरमा लेख्छु...

तिमी गाउँ नजाने ? गाउँमा सबै कुरिरहेका होलान्

तिमी नहुनुको अभावमा, सबै सोँचिरहेका होलाऩ् तिमी हुनुको

जटिल्तामा।

उफ्... कस्तो सिल्ली कुरा गरेको। :-( उत्तर। केको अभाव, केको जटिल्ता?

छाड़्द्‍यौ गाउँ साउँ... रियल लाइफ त यहाँ छ। सोचुँला।

फेरि जिस्क्याउँछु...

अनि तिम्रा आमा...बाबा...

(प्रिया इज आफ्लाइन, मेसेज यू सेन्ड विल बि डेलिवर्ड व्हेन प्रिया काम्स् आन्लाइन)

ओह... शिट! यति नै बेला...आफ्लाइन

धेरै कुरा गर्नु छ, बेसिकल्ली प्राइवेट।

लेट्स गो फ्रेन...

फ्रेन, अँ लिसन, मेसेज बाक्स्‍मा पठान... प्राइवेट कुरा। भइहाल्छ।

येस गुड आइडिया...

लेख्न थाल्छु..

[प्रिया, तिमी जति सभ्य बन्दैछौ उतिनै गाउँ असभ्य बन्दैछ।

गाउँलाई तिम्रो खाँचो छ, तिमीजस्ती पढ़ेकी अति आवश्यक छ।

यहाँ एड्भान्स क्लिनिक जरूरत छ, एड्भान्स एडुकेसन चाहिएको छ।

एड्भान्स डेभ्लापम्यान्ट चाहिएको छ। यहाँ इकुराहरूको खाँचो छ।

धेरै साइबरको जरूरत छ, ‘-गाउँको खाँचो छ, अर्थात्

गाउँको विनिर्माण चाहिएको छ।

साँच्चै तिमी जति सभ्य बन्दैछौ त्यत्ति नै गाउँ असभ्य बन्दैछ। जसरी

तिमाले ढिँड़ो खाँदाको कुराहरू सायद पिज्जा ख्वाइले बिर्सिँदैछ्यौ,

प्रत्येक गाँसहरूमा परिकारले तिमी बद्लिँदैछ्यौ होला,

तर तिमीलाई ती भन्दा बढ़ी परिवारको स्नेह, गाउँको आदर्श महङ्गो पर्नेछ]

(मेसेज ह्याज बिन सेन्ट....)

येस मेसेज सेन्ट भयो

तर

औ फ्रेन... प्रिया त राक्किङ छे... बुझ्ला...?

No comments:

Post a Comment