“Little knowledge is a dangerous thing”
सल्याङमल्याङ-सल्याङमल्याङ
सल्बलाइरहेको छ गाउँ।
मोबाइलको रिङ्ग
बज्छ। यूथहरू आक्रोशित हुन्छन्।
बुझिएन, खाँटी कुरा के हो?
बारीमा फार्टिलाइजर
घोल्दैगरेको पाराङ। अचानक
महामहिमलाई भेट्नुछ, भन्छ।
हस्याङफस्याङ हुँदै
टोक्री बोकेर कमान हिँड़्न लागेकी माइपाराङ,
काम्दारीलाइ फोनमा भन्छे;
आज मेलोमा नआउने, होम्रो जुलुस छ।
सात क्लास पढ़्दा-पढ़्दै
छोड़ेकी माइचाङ, बिघामा
जान पाइनँ भन्दै कोहोलो मचाउछे।
माथ्लो घरको
वाङा, कसको कुरा सुनेछ;
पार्टी गर्न तम्सिरहेको छ। ‘जसको
सिङ छैन उसैको नाम तिखे’ भनेजस्तो।
छेमा सम्झाउँछे। तर खम्बुको
बुद्धि बाह्र बजे राती नै आउँछ। उसलाई पनि नोटिस आएको छ रे..!
सम्धीको सेलमा म्यासेज आयो...
[तिमी सबै केटाहरूलाई र्याडी बनाएर राख,
म यहाँबाट पनि पठाइदिन्छु। यूथहरूलाई कुरा राम्रो सम्झाउनु
यताउता नहोस्, यसपालि चैँ जोरतोड़ जवाफ दिनु पर्छ..] आन्नन् नाम्बर।
झोँकमा सम्धीको राजनीति टुप्पीबाट सल्बलायो...
कुनाबाट तुक्का सुनियो- “यो गाउँमा बड़ाइ, तल्लो गाउँमा लड़ाइ र पल्लो गाउँमा पढ़ाइ।”
गाउँलाई सोध!
No comments:
Post a Comment