रूपेशका नेपाली कविताहरू

12/31/2014

शब्द : अशब्द

तकदिर लेखिएको छैन
कलमको निब
फुटाएर निस्किएका शब्द: टुहुरा,

कत्तिको मन छुन्छ!
कत्तिको तन छुन्छ!
कत्तिको धन छुन्छ!
कत्तिको केके छुन्छ। तर छुन्छ
शब्दको हुर्किँदै गरेको आकर्षणले
कानुनको कालो पट्टि बाँधेर
आत्मसम्मानको ढोकाभित्र लाजको बलात्कार
भएपछि
एफआईआरको पन्ना अनि
मिडियाको बलात्कारै बलात्कारभित्रशब्द,
कुरूप भाग्यको आँसु बगाउँदै
नाङ्गिन्छ समाजको सामु
अश्लिल उपनामको नेमप्लेट टालेर।

शब्द हो.....
 लेखिदिए हुन्छ,
मेटिदिए हुन्छ।

प्रतीकवादको छाला ओढेर
प्रयोगवादको व्यवाहर गरे हुन्छ!

बस्...! शब्द हो।
बाऊको
धारिलो स्नेह चाहिएन!
दाजुको
छुकछुके माया चाहिएन!
छिमेकिको
जासूस सम्बन्ध चाहिएन!
समाजको
उपेक्षित सहानुभूति चाहिएन!
कानुनको
लोसे प्रमाण चाहिएन!

आखिर शब्दमा,
पण्डितदेखि लिएर विद्वान हुँदै
भँडुवासम्म पुग्दा पनि त्यही नियती हुँदो हो!

केवल लेखिन्छ अनि मेटिन्छ; शब्द।


No comments:

Post a Comment